Evin iki farklı odasında, aynı şeyleri düşlerdik. Sen Tibet dağlarını gezmek, ben Sierra Maestra’yı gezmek isterdim. İkimiz farklı sigaraları içerken aynı insanları düşünürdük. Sen beni, ben seni. Senin başladığın cümleyi ben bitirirdim. Birbirimizi tamamlardık. Sonra sabah olurdu, ben gene uyanırdım.

Gene ben, saçlarım(bu sefer toplu) ve gözlük.

Elimdeki de sigara.
Ne zayıfım.

Ihlamur kaynattım kendime, sen de içersin belki diye suyu fazla koydum. Hani olur da gelirsin diye. Belki. Beyhude bekleyiş işte benimkisi. Olsun, seni bekleyip beraber ıhlamur içme fikri bile güzel.

The Smiths ve tren gibi şarkı adları.

Ben, berem, hırkam ve gözaltı morluklarım.

Ruj sürmüş gibi görünmesem daha iyiymiş.

Bir haftadır döndüre döndüre bu şarkıyı dinliyorum

Arto Tuncboyaciyan & Kardeş Türküler - Herkes Kendi Gördüğüne Doğru Der Ya

Olur ya hani

Olur ya hani evet dersin bana. Hayat bu belli mi olur? Olmaz da hani bir hataya düşer, evet dersin. Tekrar çocuk olsak, ilk kelimen benim adım olsa. İlk kez bakışsak, o an ölümsüzleşse. Olmaz mı, olur ya. Olur ya evet dersin aşkıma hani, belli olmaz. Olur ya bir Murat Menteş romanı okurken aklına gelirim. Nuh Tufan olurum, Fu olurum, Hayati Tehlike olurum kim bilir. Sen Dilara Dilemma olursun belki ya da Şebnem Şibumi. Olur ya “Korkma Ben Varım”ı okurken, aklına sigara yakmak gelir. Elin gider sigaraya, hadi bir de Polis’i izlemişsindir. Şarkıyı açar, dinlersin. Belki aklına düşerim, olmaz mı? Olur ya diyorum. Olmaz da, olur ya evet dersin bana. Sen de beni seversin hani, belli mi olur? Hayat bu güzelim. Ateş bacayı sarar da, bana gelmek istersin hani, olmaz mı? Olur da evet dersen bana, sana sıkı sıkı sarılıp, “Korkma ben varım.” diye fısıldarım.