"gün ola, devran döne, umut yetişe."

aman yahu, sen de, ettiğin laf mı şimdi
bak ne diyor: kalbim seni bir yaz kuşu dinler gibi dinler

İstiklâl'e giderken aldı da bir çevik kuvvet(absürt senaryo)

İstanbul, bilinmeyen bir tarih… Öyle bir tarih ki töre ve kan davaları almış başını yürümüş. Muhtemelen gelecek zamanda. Soyadı kanunu kalkmış, saltanat geri gelmiş. Retro sevdası aşmış bir vaziyette. Erkekler fes giyiyor, kadınlar çarşafta. Karaköy’de bir akşam gezmesine çıkan Devlet-i Âli’nin önemli bakanlarından birinin en küçük kızı olan Sude Hanım, yolda Tophaneli Eşref’le göz göze gelir. Twitter’ına hemen “Gezmeceler… Ah bir de sevdiğim olsa…” yazar, Swarm’dan check-in yapmayı ihmal etmemiştir tabii. Tophaneli Eşref, hemen telefonundan Swarm’ı açar ve Sude Hanım’ı bulur, Twitter nicki de bulunmaktadır. Girer ve yazdığı tweet’i görür. Tanışırlar kaynaşırlar iki ay sonra nişan üç ay sonra düğün olur. Düğün gecesi Tophaneli Eşref’in kanlısı Kelle Mustafa, Eşref’in canını yakmak için Sude Hanım’ı öldürmek üzere yola koyulur. İstiklâl Caddesi’nde bir bara gireceklerken Mustafa silahını ateşler, fakat kurşun adres sormaz ve gelir Tophaneli Eşref’in göğsüne isabet eder. O sırada Galatasaray Lisesi önünde bekleyen çevik kuvvet olaya müdahale eder. Etraf karışır, halk toplanır. TOMA su sıkarak kalabalığı uzaklaştırmaya çalışır, halk çıldırmıştır Tophaneli’nin ölümüne. Barikatlar kurulur, çatışma başlar. Sabaha kadar çatışma devam eder. En sonunda Tophaneli Eşref’in kardeşi Berker, Sude Hanım’ı kurtarmak amacıyla barikatın gerisine çeker ve Tarlabaşı’na doğru kaçarlar. Tarlabaşı’nda oturan Puma Zehra’nın evine sığınırlar. Olaylar yatışana kadar Puma onlara ev sahipliği eder. Olaylar yatışınca eve dönen Berker ve Sude aile meclisini karşılarında bulur. Töre gereği Berker’in Sude Hanım’la evlenmesi gerekmektedir… Olaylar gelişir…

Kaptanın seyir defteri

Tarih: 2 Ocak 2016, saati siktir et.

Gemi yere çakıldığından beri kendimi boş hissediyorum. Gemi her şeyimmiş lan, yeni fark ediyorum. Bugün çevreyi gezmeye çıkmadım, yaklaşık 1 haftadır yapmadığım gibi. Kendimi gene enkaza kapattım. Carmen Habanera dinliyorum sürekli. Biraz Doctor Who izliyorum. Deniz Tekin'e sardırdım bu aralar, baya sarıyor. Hey There Delilah'yı söylüyor bak şuan. Kadın koskoca bir cover cenneti. Neyse, dışarıdan sesler geliyor. "Hadi yemeğe gel." der gibi, tam kestiremiyorum sesleri. Hava soğuk, ülkenin en güney ucunda eksileri görüyoruz. Ekvatora tüm ülkeden daha yakınız; ama acayip soğuk. Alışık değilim tabii, geminin ısıtma sistemi de fayda etmiyor. Sürekli odun atmama rağmen az ısıtıyor. Olsun, yakın durunca ısıtıyor. Geceleri sorun, ısıtma sisteminin olmadığı odada yattığımdan gece gözümden düşen bir damla yaş suratımda donuyor.

Seyir defterinin bugünlük sonu oluversin canım!
-Kaptan tamam-

Deniz Tekin - Yitirmeden

Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş 
Gün gelince herkesin açılmış, 
Ama sorarsan hep geç kalınmış 

"Sağdıcım, cehennem bekçisinde, bir sıkımlık can"

Bir Hıdır Aslan şiiri, pek de konuyla alakalı değil, yazmak istedim sadece. Başlık konusunda sıkıntı çeker oldum artık. Başlık bulamayınca ya bir şarkı adı ya da bir şiir dizesi koymaya yeltendim. Mühim değil. Mühim olanı unuttuk, arka plana attık, yok saydık, halının altına süpürdük. Şimdi bir boşluk, bir koyvermişlik uzun zamandır boynumdan çekiştiriyor. Boynumdaki atkıyı kesip atsam, çare olur mu bu koyvermişliğe? Bence pek olmaz. Çünkü ne fular suçlu, ne fuların ucundaki ağırlık, ne her gece turuncu yanan sokak lambası, ne de sabahın 5'inde soğuktan titremek suçlu. Suçlu var mı onu bile bilmiyorum, ben hiçbir şey bilmiyorum. Bilmekten alıkoydum kendimi. Sırasıyla susmak, duymamak izliyor bunu, bak bunu biliyorum.

Bir sıkımlık can kalmış burnumun ucunda, sivilce gibi, rahatsız etmemeli. Ediyor, etmesin, etmesin istiyorum. Ellerim ateşe direnemiyor. Soğuk kesiyor elimi. Keskin şeylerden hazzetmiyorum. Biraz daha sakin, biraz daha yumuşak olsun. Hava yumuşak davransın, insanlar anlayışlı davransın, anneme kızmayayım.

"Ah, kimselerin vakti yok
durup ince şeyleri anlamaya..."

Şehirlerarası yollar çok uzun değil aslında, uzun geliyor nedense, 2 saatlik yol bile ceza gibi geliyor. İstemiyorum, kalayım, kalkmayayım, kendime gelmeyeyim. Kapatayım dükkanın kepenklerini, vurayım zinciri, gecenin 3'ünde kendime kahve yapmayayım, sigaraya kalkmayayım, gerçekten bırakayım şu sigarayı. ne zaman sigarayı bıraksam başıma bir şey geliyor. Yaşayalım, yaşatalım. Gene asılıyorlar boynumdan. Ne var yahu bu atkıda? Nesi var asılınacak? Asılmayın kardeşim! Canım acıyor canım! Sen n'apıyorsun? Çekmek istiyor musun atkımı, boğazımı sıksın istiyor musun? Beni mi soruyorsun? Beni sorma, bak Gülten Akın ne demiş:

"Beni sorarsan
Kış işte..."

atlayamadım, uçamadım, çıldırdım.