25 Şubat 2013 Pazartesi

İnsanın içi acır. En çok orası acır. Akıllı ol lan içi acır insanın. İçi acıdı mı aciz kalır. Adam olun lan. İnsanın içi acır. İnsanın içi acıdı mı cız eder bir şeyler. Ateşe değen et gibi olur insanın ciğeri. Öyle bir acı gelir. Yanık acısı üç gün üç gece geçmez hatta. Kağıt kesiğinden de beterdir yanık acısı. Kalp kesiği, kurşun yarası bir de yanık. Geçmez, izi kalır.

Lan oğlum akıllı ol lan akıllı. Kendine gel. Şş tamam. Kendine gel. 

“Ben gidiyorum.” der kadın, bin defa parçalanır yürek. Oysa ne müstesna bir ilişkidir o an ellerini tutup “Gitme.” diyebilmek. Diyemez insan, diyemezsin. O an “Gitme.” diyebilecek cesareti toplayabilen insan intihar edebilir. Öylesine cesur ve aptaldır.

Kar yağsın, yağmur yağsın. Gökyüzü boş durmasın, çalışsın. Âşıklar öpüşsün o durakta, aynı durakta. Benim soğuktan tir tir titreyip, gözyaşlarımın yağmura karıştığı o ıslak durakta. Bir buçuk saat boyunca otobüs beklediğim durakta, eve gidişi özlediğim o durakta. 

 Kendinize gelin lan. Tanımadan bilmeden yargılamak ne demek? Yalnızca o an gördüğünüze inanmak ne demek? İşin içerisini dışarısını öğrenin bir önce. Acele karar vermeyin. Akıllı olun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yapıştır!