Esther gözlerini yatağın içinde açtığında saat sabah 8:33’tü. Yanında Pablo’nun olması gereken yere elini attı. Boşluk. Hışımla kalkıp etrafa bakındı. Erkenden çekip gitmişti her erkek gibi. Dönüp yatağa oturdu. Yatağın yanında duran kağıda gözü takıldı. Aldı, okudu:

“Berbattın, sevişmeyi nereden öğrendin? Bir de musluğu tamir ettir akıtıyor. Ben seni ararım.

-Pablo

Not: O kadar da berbat değildin yani kendini fazla kötü hissetme.”

Kağıdı buruşturup çöpe attı, yatağın kenarında duran geceden kalma kıyafetlerini aldı. Kapıyı çarptı çıktı gitti. Odadaki dolabın kapağı açıldı. Pablo gülerek dolaptan çıktı. Bir sigara yakıp pencereye gitti. Ağlayarak koşan Esther’i izledi.