Az önce gene kendimle konuşmak için gözlerimi kapadım. Uzun bir yolculuktan sonra bulabildim kendimi. Kendimin yakasından tutup suratına doğru “Neden? Hepimiz özel değil miydik? Neden bu hale geldik?” diye bağırdım. Bana kızdı, tokat attı suratıma. Eli ağırdı kendimin yere yıkıldım. Bana tepeden bakarak “Hislerimizi sakladık. O yüzden oluyor bunlar.” dedi. Keşke bunu söyleyeceğine bir kere daha vursaydı. Daha az acıtırdı.