İki bira içtim bu gece gene. Hani, benden kurtulmak istiyorsun ya, ondan. Belki de ben de senden kurtulmak istiyorum da bunu kendime yediremiyorum. Bilmiyorum. Beni üzmeyi bilen yegâne canlı olmak sana ne kazandırır bilmem; ama benim seni üzmem benden çok şey kaybettirdi. Çoğu şeyi iyi hayal ettim, olmadı. Hayal ettiğin ne varsa olmaz, gerçekleşmez. Sen gerçekleşeceğini sanırsın, ama var olan biradır. Çok içersin, kafanı kaldıramayacak kadar içersin. Sana bir kahve yapacak bir dostun yoksa iş daha da zorlaşır. Beni sevmen önemli değil, bana bakman önemli değil. Benimle olman önemli. Birlikte olmak önemli. Cemal Süreya da Ankara’dan vazgeçmişti “Mutsuzluğa da var mısın” derken. Ben vazgeçmedim. İnsan yaşamadığı yerden vazgeçmez. Sonuçta, hayat dinlenen bir şarkıyı tekrara almak kadar basit değil. Ve vazgeçmek hayata dair bir şey. Vazgeçmek kolay değildir. 

Neyse, bir gün belki seni tekrar görürüm.