Şehrin sokaklarını arşınlayıp ucuz şarap içerdik.
Sigaranın da ucuzunu içtik.
Paramız olunca, pahalısından aldık.
Çok sevdik, hiç sevilmedik.
Ayrılıklar bir yerden sonra acıtmaz oldu.
Ama biz’dik, merdivenlerde oturup
Sokak lambalarına şiirler okuduk.

Bizdik, 
Taksiye binmezdik.
Toplu taşımanın önemini kavramış modern berduşlardık.
Biz asla evliya olamazdık.
Sözcüklerle uğraşanların evliya olamayacağına inandık.

Bizdik
Şehrin sokaklarını tek tek gezdik.
Yürüyen merdivende durmaz, iterek geçerdik.
Aklımıza eserse sinemaya gider, sarhoş izlerdik filmi.
Ama beraberdik, bizdik.
Beraberken konu hiç biz olmadık.
Konumuz hep diğerleri oldu.
Terk eden kadınlar, sevmeyen kadınlar.
Genelde kadınlar.

Ama bizdik. 
Şehri arşınlardık, ucuz şarabın sarhoşluğuyla
Midemiz yanardı o şaraptan ama şikayet etmezdik.
Ateş isteyen yaşlı amcaya da aynı saygıdaydık,
İşine giden banka çalışanına da.
Bizdik, çay içerdik.
Çay içerken önümüzdeki teneke içinde yanan ateşle ısındık.

Ama biz eğlenirdik sokakta.
Eğlencemiz bir anda bıçakla kesilmiş gibi biterdi,
Geçmişi hatırlayınca. 

Bizdik, sonra ben kaldım.
Şehir eskisi gibi değildi
Ben de değildim.
Şarabın o iğrençliği bile bitmişti,

Ama o zamanlar, bizdik.