15 Temmuz 2011 Cuma

Cesaretsiz insanı sevmem.

Yani insan cesur olmalı. Dik durabilmeli. Bir rüzgar estiğinde hemen eğilip bükülmemeli. “Öldüm, bittim ben bir daha düzelmem.” dememeli.

Lafta cesur olmamalı. Etrafına posta koyup da kendi içerisindeki küçüğe yenilmemeli. Lafında ve hareketlerinde, teoride ve pratikte(praxiste) cesur davranmalı. Eksik dememeli hiçbir şeyi.

Sevdiğini haykırabilmeli korkmadan. “Ulan seviyorum seni be! Ulan nereden inceldiyse oradan kopsun be!” diyebilmeli. Etrafındaki baskılara direnebilmeli. İçinde kopan kendini beğendirme fırtınasını dizginleyebilmeli.

Bu tür insanlardan yani bunları yapmamalı dediğimi yapan insandan nefret ederim.

Ya hu anlasana! Kısaca kendimden nefret ederim!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yapıştır!