Her şeyin üst üste gelmesi biraz çalışılmış gibi hissettirmiyor mu? "Yok artık be" dedirtecek derecede. Tesadüf mü karma mı ne boksa işte. İçine edeyim böyle tesadüfün de karmanın da. Onlara niye kızıyorsam. Sonuçta benim hareketlerimden kaynaklı şeyler. İllâ birine kızacaksam kendime kızmalıyım. Bir köşeyi dönüyorum, bir balkona bakıyorum kafamı kaldırıp. İçim acıyor gördükçe balkonları. Kedim sinirlerimi bozuyor daha fazla kablo dişleyip bozarsa ben de onu bozacağım.
Konuşacak birini istedim dün gece. Evdekiler olmuyor. Evde ben hariç dört kişi daha var; ama olmuyor. Zaten ikisi sevgili, diğer ikisi de goygoy yapıyor ne anlatmaya çalışsam. Ciddiyetimi takan yok anlayacağın. Sonra kendimi odaya kapatınca kızıyorlar. Ortamın neşesini kara delik gibi çekmek istemiyorum. Elimin üşümesi onlar için bir şey ifade etmiyor mesela. GÜRÜLTÜ! Başka bir şey değil. Konuşacak birini istedim dün gece, Devran'la konuştum. O da senaryoyla ilgileniyormuş. Fazla konuşmadık. Kalakaldım, ayakta sallandım.
Üç senelik alışkanlık kolay değiştirilmiyor. Hatta belki daha fazla. Yedi yıl gibi bir süre. Evden çıkmazdım haftasonları. Annem zorla çıkartırdı. Ne yapacağımı bilmezdim ki. Yaz haricinde evden pek çıkmazdım. Niye bilmiyorum, yalnız başıma çıkmak istemediğimden diye düşünüyorum. Şimdi de öyle gidiyor. İki gündür çıkmadım dışarıya. Sınav olmasa yarın da çıkmam. Çıkınca pir çıkıyorum çünkü. Saatlerce günlerce dönmek istemiyorum eve. Bilmiyorum bunun üzerine düşünmeye karar verdim.
Sınavlar bitsin, iki-üç gün atacağım kendimi başka şehre.
Bu evden sıkıldım
Bu şehirden de sıkıldım.
Bu şehir beni en başından beri istemiyordu zaten.
Konuşacak birini istedim dün gece. Evdekiler olmuyor. Evde ben hariç dört kişi daha var; ama olmuyor. Zaten ikisi sevgili, diğer ikisi de goygoy yapıyor ne anlatmaya çalışsam. Ciddiyetimi takan yok anlayacağın. Sonra kendimi odaya kapatınca kızıyorlar. Ortamın neşesini kara delik gibi çekmek istemiyorum. Elimin üşümesi onlar için bir şey ifade etmiyor mesela. GÜRÜLTÜ! Başka bir şey değil. Konuşacak birini istedim dün gece, Devran'la konuştum. O da senaryoyla ilgileniyormuş. Fazla konuşmadık. Kalakaldım, ayakta sallandım.
Üç senelik alışkanlık kolay değiştirilmiyor. Hatta belki daha fazla. Yedi yıl gibi bir süre. Evden çıkmazdım haftasonları. Annem zorla çıkartırdı. Ne yapacağımı bilmezdim ki. Yaz haricinde evden pek çıkmazdım. Niye bilmiyorum, yalnız başıma çıkmak istemediğimden diye düşünüyorum. Şimdi de öyle gidiyor. İki gündür çıkmadım dışarıya. Sınav olmasa yarın da çıkmam. Çıkınca pir çıkıyorum çünkü. Saatlerce günlerce dönmek istemiyorum eve. Bilmiyorum bunun üzerine düşünmeye karar verdim.
Sınavlar bitsin, iki-üç gün atacağım kendimi başka şehre.
Bu evden sıkıldım
Bu şehirden de sıkıldım.
Bu şehir beni en başından beri istemiyordu zaten.
Şehirler göç almayı sevmezmiş evet :)
YanıtlaSilDengeyi tuturursun merak etme. Bir de
Aradığın zaman dost bulamamak dostluğun olmazsa olmazı galiba:)
isteyerek gelseydim diyorum acaba gene de sevmez miydim
Sil