Ömrü baharımızda yaşamaktan başka direniş şekli yok leyli meccanim. Kelime seçimimde bir anlam var, gözüne soka soka vermek isterim bunu. Çünkü bunu senin anlamanı beklemek yoracaktır. Hoş, anlarsın sen, anlamalısın. Dünyayla olan bağın benden daha kuvvetli, köklerin daha sağlam. Ben her bahar yeşerip, yazın solan bir çayır bitkisi gibi hissediyorum, gölgene sığınmak. Benden ağaç olur mu? Yoksa ben kendimi çayır bitkisi sandığımdan mı bu hâldeyim? Ben ne yapıyorum...

Akşam oluyor, yağmur başlıyor. Gecenin bir vakti yağmur sanki benim üstüme yağıyor. Balkonda sigara içerken inadında yanmış uçlarıma düşüyor damlalar. Acıtıyor, ben merhem isterim su değil.

Canım sıkkın, canım dağınık, göğsüm ferah, canım acıyor, yağan yağmurla birlikte ferahladım; ama tam sönmedi yangın. Sönmesin. Taze tutarım, sen söndürürsün.