Delilik

Geçen gün gene yürüyorum. Yürürken bir yandan düşünüyorum “Her yer herkesleşiyor, herkes her şeyleşiyor.” sonra birden bir amca çıktı karşıma dedi ki “Evladım düzgün yürüsene. Hem şu saçını da kestir. Ne o öyle?” dedi. Sinirlendim çaktırmadım “Düzgün yürüyemiyorum amca. Otolit taşları izin vermiyor. Yerinde duramıyor. Oysa ki biyolojiye göre düz durmaları lazım. Evrim var biliyor musun amca? Richard Dawkins okudum. O öyle söyledi. Amca neden kasket takıyorsun? Neyse iyi günler amca.” dedim yoluma devam ettim. Az gittim uz gittim PTT’nin yanından geçerken yerde yatan köpeğe eğildim. “Hep yatıyorsun da sen kalk bi kedi kovala gençliğin çürüyor.” dedim. Beni anlamış gibi kalktı gitti. Çocukken hep tırnağımın kenarındaki deriyi koparırdım. Kanardı bir sürü. Az önce gene kalkmış. Kopardım. Küçüklüğüm aklıma geldi. Hâlâ kanıyor silmedim. Saçlarım neden böyle? Neden sadece arkaya yatıyor? Yana yatınca kabarıyor. Belki biraz daha uzayınca ağırlığıyla düşer aşşağıya doğru. Aynaya bakınca karşımda bir eroinman görüyorum sanki. Ya da uykusuz ne bileyim. Çökmüş surat, mosmor göz altları. Ben yakışıklı değilim, olmaya da hevesim yok. Delimanyaanın tekiyim. Hem deli hem manyağım. Deliliğim akıllı bir delilik. Arada bir oluyor. Olunca da böyle fırlıyor. Günce yazmayı hiç beceremedim. Maksimum 3 gün ard arda yazdım. Arkası yok. Üşüyorum. Çok üşüyorum. İçim üşüyor. Dışım değil. İçim. Yazdıkça yazasım geliyor. Konu bütünlüğüne koyayım. Az önce yatağımda yatmış düşünürken kendi kendime dedim ki “Yazacaksın. Hiç durmadan yıllarca yazacaksın. Yazdıkların beş para etmez; ama sen gene de yazacaksın. Yazmaya devam et.” Bugün çok sevdiğim bir ağabeyimin doğum günü. Bütün bir yazımı onunla geçirdim desem yeridir. Benden çok yaş büyük ama biz çok iyi arkadaşız. Geçen gün sabahlamak için uyanık kalmaya çalışıyordum. Elimde kahve fincanı, karşımda televizyon öylece bakıyoruz birbirimize. Televizyonda suratlar var ama ben onları pek önemsemiyorum. Zaten onların da beni önemsediği yok. Bazen şu tuvaletlerdeki el kurutma makinesini kırasım geliyor. Beni görmezden geliyor çünkü. Ben deliyim. Deliliğimi saklama ihtiyacı duymuyorum. Hepimiz deliyiz. Bazılarımız biraz daha fazla deli. Beni sizler delirttiniz. Ben siz insanlar yüzünden bu haldeyim. Ben insan değil, deliyim. Delinin önde gideniyim. Beni kimse sevmez ben severim, ben gelirim bana gelmezler. Ha olur da es kaza gelirlerse onlar deli olmayan anımda gelirler. Deli anımda giderler. Ben deliyim. Hepinizi seviyorum. Siz beni önemsemiyorsunuz.